Praca przestaje dawać Ci satysfakcję, nie rozwijasz się zawodowo i zmagasz się z chronicznym stresem? Możliwe, że cierpisz na syndrom wypalenia zawodowego.
14 września obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Walki z Wypaleniem Zawodowym.
Jest ono skutkiem przewlekłego stresu w pracy, który nie jest efektywnie łagodzony. Zazwyczaj spowodowany jest on wieloma czynnikami, jak na przykład problemami w kontaktach ze współpracownikami oraz przełożonym czy nadmiernym angażowaniem się w problemy pracowników i klientów. Nierealistyczne oczekiwania dotyczące pracy czy źle zdefiniowane instrukcje do wykonywanych zadań także mogą przyczyniać się do syndromu wypalenia.
Gallup (2020) przeprowadził badanie, w którym ankietowani zapytani o to, jak często doświadczali wypalenia odpowiedzieli:
48% odpowiedziało czasami.
21% odpowiedziało ciągle.
Wypalenie zawodowe przejawia się uczuciem braku energii lub wyczerpaniem, mentalnym odcięciem od pracy lub cynicznym i negatywnym nastawieniem do pracy oraz zredukowaną skutecznością zawodową. Unikanie kontaktów z przełożonymi i współpracownikami, niskie poczucie własnej wartości związane z pracą czy problemy ze snem to także objawy syndromu wypalenia.
Uczucie stresu, zmęczenia lub niepokoju związanego z pracą nie jest niczym niezwykłym, ale wypalenie może powodować pogorszenie zdrowia fizycznego i psychicznego, zwiększać prawdopodobieństwo zachorowania (o 63%) i częstotliwość pobytów w szpitalu (o 23%).
Niektóre objawy wypalenia mają charakter fizjologiczny. Są to między innymi bóle głowy, bóle brzucha, inne problemy żołądkowo-jelitowe oraz przyspieszone tętno.
Pracownicy, którzy doświadczają wypalenia są również bardziej skłonni do nadużywania substancji psychoaktywnych (zwłaszcza alkoholu).
Jak sobie radzić? Jak zapobiegać?
Przede wszystkim zadbaj o wypoczynek i aktywność fizyczną. Odpowiednia ilość snu oraz ruch mogą znacząco poprawić samopoczucie.
Postaraj się oddzielić obowiązki zawodowe od czasu wolnego. Możesz to zrobić na przykład poprzez wyłączanie telefonu służbowego poza godzinami pracy lub ustalenie ze współpracownikami czasu, kiedy mogą się z Tobą kontaktować.
Stawiaj granice. Postaraj się pracować nad asertywnością i naucz się odmawiać, jeśli ktoś „zarzuca” Cię zadaniami lub nalega abyś wykonywał pracę, która nie leży z zakresie Twoich obowiązków.
Postaraj się na bieżąco korygować stresotwórcze przekonania i błędne schematy myślenia. Nie jest możliwe, aby wykonywać pracę zawsze idealnie, dogadywać się ze wszystkimi współpracownikami i być zawsze najlepszym pracownikiem. Możesz spróbować bardziej elastycznego i relatywnego myślenia – zamiast myśleć „muszę” czy „powinienem” możesz użyć „dobrze by było” lub „postaram się”. Unikaj zwrotów typu zawsze i nigdy.
Bądź wyrozumiały dla siebie i innych. Jeśli jesteś perfekcjonistą bardzo możliwe że narażasz się na stres związany z przeciążeniem lub wręcz przeciwnie – nie wykonujesz swoich obowiązków, ponieważ uważasz je za zbyt trudne i obawiasz się porażki. Wykonywanie każdego zadania na 100% nie jest zawsze możliwy. Spróbuj popatrzeć na siebie łagodniej a zwiększy to także wyrozumiałość względem innych.
Przygotuj się na ewentualne sytuacje stresowe. Przypomnij sobie, jak poprzednio radziłeś sobie z trudnymi wydarzeniami. Dzięki temu, kiedy wydarzy się podobna sytuacja będziesz miał już określony plan działania, który pomoże zniwelować negatywne skutki.
Poszukaj pomocy specjalisty. Jeśli odczuwasz kompletny brak motywacji, niechęć do pracy oraz wyczerpanie i brakuje Ci sił na wprowadzenie jakichkolwiek zmian to dobrym rozwiązaniem może okazać się rozmowa z psychologiem. Łatwiej będzie Ci wtedy zlokalizować źródło swoich problemów i znaleźć sposoby na poradzenie sobie z nimi.