Zaburzenia odżywiania to bardzo poważny problem. Jest to grupa zaburzeń psychicznych, która zwykle kojarzy się ze sferą fizyczną, niską masą ciała czy głodzeniem się. Jednak jest to jedynie wierzchołek góry lodowej. Nieleczone zaburzenia odżywiania mogą prowadzić do wielu poważnych chorób psychicznych i somatycznych, a także doprowadzić do wyniszczenia organizmu oraz śmierci. Bardzo często są także przyczyną samobójstw.
Co powinno nas zaniepokoić:
wprowadzanie nowych restrykcyjnych diet mimo braku nadmiarowych kilogramów
chodzenie w ubraniach maskujących sylwetkę
zamykanie się na relacje z rówieśnikami
odmawianie jedzenia wspólnych posiłków
spędzanie dużo czasu w toalecie, zwłaszcza po obfitym posiłku
przyjmowanie leków o charakterze moczopędnym lub przeczyszczającym bez wyraźnego powodu
rozpoczęcie regularnych treningi o bardzo dużej intensywności mimo wcześniejszego braku zainteresowania sportem
zjadanie bardzo dużych ilości jedzenia
Anoreksja, czyli jadłowstręt psychiczny, polega na ograniczaniu przyjmowanego pokarmu. Objawia się dużym lękiem przed przybraniem na wadze oraz nierzeczywistym postrzeganiu swojego ciała. Osoby chorujące na anoreksję to najczęściej młodzież w okresie dojrzewania podczas budowania własnej tożsamości i samopoznawania. Należy jednak pamiętać, że może dotknąć osoby w każdym wieku, niezależnie od płci, pochodzenia czy orientacji seksualnej. Na tę chorobę narażeni są także transpłciowi młodzi chłopcy, ponieważ głodząc się starają się zachować męską sylwetkę. Anoreksja może prowadzić do wyniszczenia organizmu, pojawienia się na ciele owłosienia pod postacią meszku, zatrzymania menstruacji czy osteoporozy. Dodatkowo jest bardzo częstą przyczyną prób samobójczych. Przyczyn anoreksji jest wiele. Jedną z nich może być sytuacja rodzinna. Nieumiejętność rozwiązywania konfliktów, zbyt duże wymagania i perfekcjonizm czy ograniczenie autonomii sprzyjają trudnościom w zdefiniowaniu własnej tożsamości. Choroba staje się wtedy elementem budującym poczucie bezpieczeństwa i kontroli. Także nierealistyczne standardy sylwetki promowane w mediach czy presja środowiska mogą prowadzić do anoreksji.
Bulimia polega na spożywaniu dużych ilości jedzenia w krótkim czasie, po którym występują zachowania mające na celu zniwelować skutki napadu jedzenia. Może być to prowokowanie wymiotów, głodówki, zażywanie środków przeczyszczających czy nadmierne ćwiczenia fizyczne. Należy pamiętać, nie nie tylko wymioty są objawem bulimii. Choroba ta może być mylona z anoreksją jeśli przybiera formę napadów głodu a następnie głodówek, szczególnie że napady najczęściej są przezywane w samotności. Jest to choroba, która najczęściej pojawia się po 18 roku życia. Bardzo ważnym elementem jest brak kontroli nad ilością spożywanego pokarmu podczas epizodu. Osoba chora może w krótkim czasie przyjąć nawet 30-40 tysięcy kilokalorii. Bardzo często występuje zaprzeczanie niskiej wadze swojego ciała oraz wstyd spowodowany epizodami objadania się. Może prowadzić to do poważnych zaburzeń psychicznych. Dodatkowo występuje trudność w kontrolowaniu impulsów oraz brak motywacji do działania. Jeśli chodzi o fizyczne objawy bulimii są to zaparcia, zapalenie trzustki, wrzody żołądka czy podrażnienia gardła. Mogą występować także osłabienie kości, zaburzenie równowagi elektrolitów oraz uszkodzenie szkliwa zębów. Przyczyną bulimii, podobnie jak anoreksji może być sytuacja rodzinna, obniżenia poczucia własnej wartości oraz nierealistyczne standardy piękna. Także stres i problemy z regulacją emocji przyczyniają się do choroby.
Binge eating disorder, czyli kompulsywne objadanie się, to zaburzenie polegające na powtarzających się napadach głodu, aż do nieprzyjemnego uczucia przejedzenia. Pojawia się przy nich wstyd i poczucie winy. Epizody te cechuje brak kontroli, jedzenie dużych ilości mimo braku uczucia głodu oraz jedzenie w samotności ze względu na wstyd i poczucie wstrętu do samego siebie. Od bulimii odróżnia je to, że po napadach nie występują zachowania kompensacyjne, czyli takie które mają "zrekompensować" objadanie się. Zazwyczaj epizody objadania się wiążą się z negatywnymi emocjami takimi jak stres, napięcie, stany depresyjne, strach przed przytyciem lub poczucie nieadekwatności. Niskie poczucie własnej wartości oraz porównywanie się do nierealistycznych standardów piękna prowadzą do pogłębienia poczucie winy które powoduje napięcie regulowane poprzez napady. Aż 50% osób cierpiących na binge eating disorder zmaga się z depresją i/lub z lękiem. Konsekwencje fizyczne, które mogą wystąpić to między innymi problemy kardiologiczne, nieprawidłowy poziom cukru we krwi oraz nadwaga lub otyłość. Do przyczyn kompulsywnego objadania się możemy zaliczyć niestabilną sytuację rodzinną, zbyt wysokie wymagania, nadmierny stres, lęk oraz napięcie.
Jeśli Ty lub ktoś z Twojego otoczenia cierpi na zaburzenia odżywiania najlepszym wyjściem będzie skontaktowanie się z psychologiem, psychiatrą lub psychoterapeutą. Jeśli nie jesteś gotowy na takie spotkanie, możesz spróbować porozmawiać z kimś bliskim. W następnym artykule opowiemy o tym jak można we własnym zakresie radzić sobie z brakiem samoakceptacji i jak budować adekwatny i pozytywny obraz własnego ciała.
W SOLUTIO zajmujemy się terapią zaburzeń odżywiania, prowadzimy również warsztaty dla młodzieży oraz rodziców. Zapraszamy również szkoły - prowadzimy specjalne spotkania i szkolenia dla uczniów, nauczycieli oraz rodziców.
Comments